Between object and body

Het werk van twee abstract werkende kunstenaars komt samen in een tentoonstelling waarin geometrie centraal staat. Beide kunstenaars onderzoeken onconventionele mogelijkheden van het materiaal waarmee ze werken wat veelal resulteert in ruimtelijk werk waarbij het maakproces een belangrijk onderdeel vormt.

Cecilia Rebergen verwerkt abstracte vormen die ze ontleent uit schrifttekens tot nieuwe werken en richt zich hierbij op de vraag hoe een puur abstracte vorm de drager kan zijn van een nieuwe wereld van betekenis. Matea Bakula creëert geometrische vormen welke geen associaties oproepen met herkenbare objecten uit de wereld om ons heen waardoor haar werk ruimte biedt voor eigen interpretaties. Het is zo menseigen om te zoeken naar een definitie of hetgeen we zien in een hokje te willen plaatsen. Beide kunstenaars proberen om die hokjes heen te werken of deze achter zich te laten. Door met getransformeerd materiaal te werken wordt de beschouwer op het verkeerde been gezet. Wanneer iets geen vaas, boom of mens hoeft te zijn, kun je het dan waarderen zonder het in een hokje te plaatsen? Kun je een werk waarderen zonder dat je het kan lezen of de betekenis ervan weet?

Cecilia Rebergen
Cecilia Rebergen (1991) studeerde in 2013 af aan de HKU, Nederland. Haar atelier is op Vliegbasis Soesterberg in shelter 613 waar ze werkt aan sculpturen, installaties en schilderijen. Cecilia is lid van de Adviesraad Kunst in de Openbare Ruimte van de gemeente Utrecht.

Traditie en vernieuwing gaan een verrassend samenspel aan in het werk van Cecilia Rebergen. Ze stelt vragen over wat een sculptuur kan zijn door onder meer gebruik te maken van industrieel (rest)materiaal. Haar werk oogt stoer en robuust in concept en vorm, het zoekt de spanning op tussen chaos en ordening, tekens en vorm. Haar werk in de publieke ruimte is een krachtige uitspraak in materiaalgebruik en omvang. Tegelijkertijd zijn haar werken elegant en luchtig, door de wijze waarop ze bijvoorbeeld transportband knoopt en door de tekens die erop zijn aangebracht.

Rebergen onderzoekt of het mogelijk is om met systemen en indelingen onszelf en onze
omgeving te begrijpen. Het mens-zijn vormt haar referentiekader om tegengestelde
eigenschappen te vatten in materiaal. Haar sculpturen representeren die mens; een fysiek lichaam: krachtig, chaotisch, aanraakbaar en oncontroleerbaar; en een intellect: gestudeerd, systematisch en berekenend.

Matea Bakula
Matea Bakula (Sarajevo, 1990) studeerde in 2013 af aan HKU in Utrecht waar ze momenteel woont en werkt. De kern van haar sculpturale werk is het zichtbaar en tastbaar maken van materiële transformaties. Door middel van experimenten onderzoekt ze de eigenschappen van materialen, om zo hun inherente of verscholen kwaliteiten bloot te leggen en naar haar hand te zetten. Ze werkt bijna als een chemicus of een natuurkundige die de antwoorden probeert te vinden van de geheimen van het materiaal. Ze wil niet alleen de eigenschappen verkennen van de materialen die ze gebruikt; ze wil ook de redenen achterhalen; waarom bepaalde materialen zich bijvoorbeeld gemakkelijk uitstrekken of waarom een ander materiaal zich op een ovale of ronde manier verspreidt en laat haar versie van de antwoorden zien via haar sculpturen. Bakula’s fascinatie en respect voor materialen is duidelijk zichtbaar. Haar werk zou je in zekere zin kunnen vergelijken met dat van choreograaf: net als de bewegingen van de dansers nooit volledig te beheersen vallen, heeft ook het materiaal een eigen grilligheid en bewegingspatroon.